ΠΟΙΗΣΗ
Στην
πλατάνα του Αγιώργη
Στον
ίσκιο της αιωνόβιας πλατάνας του Αγιώργη, ο ώριμος Αστρινός –Αγιαννίτης ηρεμεί
από το μόχθο, το άγχος της ζωής, και συνεπαρμένος από τις αναμνήσεις ξανανιώνει
πιάνοντας μαζί της κρυφή, νοσταλγική κουβέντα: για το φευγάτο, αγύριστα πια,
όμορφο κόσμο του μύθου και της λεβεντιάς, για τον ηρωικό εκείνο κόσμο της
τραχιάς βιοπάλης, αλλά και κόσμο αρχοντικό σε ανθρωπιά…
Το
ποίημα γράφτηκε κατά το 1964, μετά από την 4χρονη παραμονή μου στο Παρίσι.
«Ψυχής
άκος»,[1]
στης σκιάς σου το απαλόδροσο χάδι,
ματιών
χάρμα στο ουρανόζωστο,
μεθύσι
τραγουδιού καλοκαιριάτικο,
του
τραγοπόδαρου[2] γλυκόλαλο
σουραύλι
στης
φυλλωσιάς σου τ’ ολοπαίχνιδο θρόϊσμα,
και
«κύκλιων χορών»[3]
ζευγαρώματα,
φωλιές
οι καρδερίνες στα κλώνια σου,
φωλιές
που τα όνειρά μας καρπίζουνε…
Εσύ
σκλαβιά της καρδιάς μου και λύτρωση,
εσύ
το ξημέρωμα, εσύ και το βράδιασμα,
ρήγισσά
μου και μάνα μου,
εσύ, του Αγιώργη πλατάνα, θεόχαρη!
I.M.Αρβανίτης
[1] Ανακούφισμα της ψυχής.
[2] Ο αρκαδικός θεός Πάνας.
[3] Εθιμικά, του Αγιο-Δημητριού,
χρονιάρα χινοπωριάτικη γιορτή, με το άνοιγμα των κρασοβάγενων και τη γευστική
απόλαυση των νέων κρασιών, γίνονταν και οι γάμοι στο χωριό, κι έδιναν κι
έπαιρναν δίπλες οι χοροί ολόγυρα στην πλατάνα του Αγιώργη, άλλοτε με τραγούδια
κι άλλοτε με ζυγιές τα κλαρίνα και τα νταούλια. Υπόψη και τα «γυρίσματα τ’
Αγιώργη», κατά τα παλαιότερα χρόνια, δηλ. οι χοροί γύρω από την εκκλησία τη
μέρα της γιορτής του βεβαίωναν τη συνέχιση παραδοσιακά των διθυραμβικών
κυκλικών χορών γύρω από το βωμό του Διονύσου: αρχαίος θεός της άνοιξης ο
Διόνυσος, χριστιανός άγιος της άνοιξης ο Αγιώργης.
__________
* Ο συγγραφέας Ιωάννης Μ. Αρβανίτης γεννήθηκε στο Άστρος από γονείς μικροαγρότες και μεροκαματιάρηδες. Δημοτικό και Ημιγυμνάσιο τελείωσε στο Άστρος και Γυμνάσιο στο Άργος και αποφοίτησε το 1942 από την Ακαδημία Τριπόλεως. Στη συνέχεια παρακολούθησε τη Μετεκπαίδευση των Δημοδιδασκάλων και το 1953 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Το 1965 απέκτησε Διδακτορικό Δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης/ Παρίσι, με υποτροφία του Γαλλικού Κράτους. Υπηρέτησε από το 1943 διαδοχικά σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης και, μεταξύ άλλων δίδαξε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης. Συνταξιοδοτήθηκε το 1981 ως Εκπαιδευτικός Σύμβουλος από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου