Ο ποιητής Νίκος Γκάτσος κατάφερε με μία ποιητική συλλογή "Η Αμοργός" βρίσκεται στο πάνθεον των σπουδαίων ποιητών

Eleni Konsta

                        Νίκος Γκάτσος                      

 Έ νας μεγάλος Έλληνας ποιητής Νίκος Γκάτσος. Ο μοναδικός που κατάφερε με μία ποιητική συλλογή να σκαρφαλώσει στο πάνθεον των σπουδαίων ποιητών. Η πένα του δημιούργησε στίχους, οι οποίοι μελοποιημένοι από σπουδαίους Έλληνες συνθέτες, κατάφεραν να γίνουν διαχρονικοί στο πέρασμα των χρόνων. «Ο Εφιάλτης της Περσεφόνης», «Νυν και αεί», «Ο Γιάννης ο φονιάς», «Μάνα μου Ελλάς» και αμέτρητα ακόμη, που μεγάλωσαν γενιές ολόκληρες με την ποιότητα των λόγων τους. Ο Νίκος Γκάτσος έγραφε στίχους σαν ποιητής. Το ταλέντο του δημιούργησε τριακόσια εξήντα τραγούδια, τα οποία εμπεριέχουν την ελληνική παράδοση χωρίς να την εκμεταλλεύονται. Ένας μεγάλος ποιητής που άφησε το στίγμα του και μακάρι να υπάρξουν κι άλλοι που θα προσπαθήσουν να ακολουθήσουν τα βήματά του. Γιατί η μουσική χρειάζεται ποιητές, όχι απλούς στιχουργούς.

4.10.10
Ο Εφιάλτης της Περσεφόνης - Ο Προφητικός Νίκος Γκάτσος
 www.youtube.com/watch?v=MDCfsQFNIO4&feature=related

~~~~~~~~

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα 
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο...
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο!

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης,
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς!

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες,
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο...
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο παν να δουν διϋλιστήριο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης,
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς!

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα
βελάσματα...
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά
παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης,
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς!~~~
Aπό το ιστολόγιο CODEHEALTH
με τίτλο Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
~~~

"Δεν θα μπορούσε να έχει γραφτεί κάποιο τραγούδι περισσότερο προφητικό για τις μέρες που ζούμε από τον Εφιάλτη της Περσεφόνης του Νίκου Γκάτσου το οποίο μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις πριν από τριάντα περίπου χρόνια.

Ο στίχος του Γκάτσου είχε προβλέψει την τσιμεντοποίηση του Αττικού τοπίου και την οικολογική καταστροφή: 

εκεί που φύτρωνε φλυσκούνι κι άγρια μέντα, κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο, τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. 

Ο στίχος επίσης προφητεύει την κυριαρχία των εργολάβων και τον εγκλεισμό στα διαμερίσματα του ανθρώπινου δυναμικού που έφτανε μαζικά στις πόλεις σε αναζήτηση φτηνού μεροκάματου, λόγω του μαρασμού και της φτώχειας που σκίασε την ελληνική επαρχία μετά τον εμφύλιο. 

Συνεχίζει ο Νίκος Γκάτσος να βλέπει προφητικά μέσα στη γυάλινη ποητική σφαίρα:

εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες ευλαβικά πριν μπούν στο θυσιαστήριο, τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο παν να δούν δυιλιστήριο. 

Στην ουσία προβλέπει την αποπομπή των πνευματικών αξιών και τον πόλεμο εναντίον της ελληνικής παιδείας-γλώσσας που ουσιαστικά ξεκίνησε την εποχή Γεωργίου Ράλλη και κορυφώθηκε προοδευτικά μέσα στις επόμενες δεκαετίες της μεταπολίτευσης. 

Και βέβαια η εκφύλιση των πνευματικών αξιών συνοδεύθηκε από παράλληλη αύξηση της δύναμης των αγορών που οδήγησε σήμερα στην κυριαρχία της αντίληψης ότι τα πάντα μπορεί να συνιστούν χρηματιστηριακό προιόν πχ η υγεία, ο αθλητισμός, τα κράτη, η εθνική περιουσία, τελικά και ο ίδιος ο άνθρωπος.
Παράλληλα ο Γκάτσος προβλέπει την κυριαρχία του πετρελαίου (η αποθέωση των διυλιστηρίων), την εκπόρνευση του ελλαδικού κόσμου μέσω της ανάπτυξης του περιηγητικού εμπορίου και την άνευ όρων διάθεση της ελληνικής παράδοσης στα ξένα και ντόπια τουριστικά πρακτορεία."