~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
σελίδες της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" συντάκτες: Αγαθή Γρίβα-Αλεξοπούλου, Πάνος Αϊβαλής, Πόπη Βερνάρδου, Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη,
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Buchhandel Bowker Electre Informazioni Editoriali Micronet Nielsen Book Data

~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~

yfos

yfos
"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν' ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Τετάρτη 23 Μαΐου 2018

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΖΟΣ ΡΑΓΚΑΒΗΣ (1809-1892), «Ο ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ»



Dionisis Vitsos


«[...] Η δε γλώσσα αυτού την οποία δυστυχώς η των πλειόνων Ιονίων τότε, νόθον εξάμβλωμα ελληνικής και ιταλικής. Και τούτο λέγομεν ουχί ειρωνευόμενοι, αλλά συλλυπούμενοι τους αδελφούς ημών νησιώτας, ότι επί της ενετικής δυναστείας εκινδύνευσαν να περικοπώσι το ευγενέστατον τούτο των εθνικών γνωρισμάτων και απομάθωσι την φωνήν του Ομήρου, οι παίδες του Οδυσσέως.»
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΖΟΣ ΡΑΓΚΑΒΗΣ (1809-1892), 
«Ο ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ»

~~~~~~~

[ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΖΟΣ ΡΑΓΚΑΒΗΣ: Φαναριώτης λόγιος, ρομαντικός ποιητής της Α' Αθηναϊκής Σχολής, πεζογράφος, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διπλωμάτης.
Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη συγκρότηση οργανισμού για τη Μέση και την Ανώτερη Εκπαίδευση.Εκ των συνιδρυτών της Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Συμμετείχε στη σύνταξη του εσωτερικού κανονισμού του νεοσυσταθέντος Πανεπιστημίου Αθηνών. Σύμβουλος στο Υπουργείο των Εξωτερικών και προσωρινός επόπτης του «Πολυτεχνικού Σχολείου».
Θεωρούσε ως τον μεγαλοφυέστερο πολιτικό άντρα της εποχής, τον Ιωάννη Κωλέττη και 1844, που ο Κωλέττης έγινε και πάλι Πρωθυπουργός διορίστηκε τακτικός καθηγητής της Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου παρέμεινε ως το 1867. Ο ίδιος ο βασιλιάς τον διόρισε το καλοκαίρι του 1866, Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Για την επτανησιακή σχολή γράφει ότι υπάρχουν βέβαια ποιητές με ταλέντο, αλλά δεν αποδέχεται τη δημοτική γλώσσα που χρησιμοποιούσαν. Καταλήγει σε έπαινο της Α΄Αθηναϊκής Σχολής και ιδιαιτέρως των δύο εξαδέρφων του, Αλέξανδρου και Παναγιώτη Σούτσου στους οποίους αφιερώνει περισσότερες σελίδες απ’ ό,τι στον Κάλβο και τον Σολωμό! ]

Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

Τον Απρίλιο συμπληρώθηκαν δυο χρόνια απουσίας του Σάββα Παύλου μελετητή και συγγραφέα (1951-2016)

  + ΜΝΗΜΗ ΣΑΒΒΑ ΠΑΥΛΟΥ  


Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει....  Γ. Σεφέρης

"Γραμμή Λευκωσία - Αθήνα"
Αν και πέρασαν δυο χρόνια που έφυγε για την "χώρα των Ποιητών" ο Σάββας Παύλου, μόλις χθες το έμαθα τυχαία διαβάζοντας το περιοδικό "νέα Ευθύνη"τεύχος 38-39, Ιούλιος-Δεκέμβριος 2017 σελ. 222, στην συνέντευξη του ποιητή και βιβλιογράφου Δημήτρη Δασκαλόπουλου στον Δ. Κοσμόπουλο. 
Διαβάζω στην ερώτηση προς τον ποιητή:
Δ. Κοσμ.: Κατά τον μακαριστό κοινό μας φίλο, πεζογράφο, φιλόλογο και κριτικό
Σάββα Παύλου, είστε "ο πιό σημαντικός βιβλιογράφος της λογοτεχνίας μας "......
Δ. Δασκ.: Ο Σάββας υπήρξε πάντα γενναιόδωρος απέναντι στους φίλους ......


Στο "υπήρξε" συνειδητοποίησα ότι ο Σάββας, την "κοπάνησε".... για άλλους κόσμους και πλανήτες .... εκεί θα συναντήσει τον Γιώργο Σεφέρη για να συνεχίσει την σπουδαία μελέτη του για τον ποιητή που αγαπήσαμε.... εκεί θα συναντήσει και τον Γιώργο Μπουκουβάλα δημοσιογράφο που στάθηκε η αφορμή να γνωριστούμε, όταν μου ζήτησε το 2011 να του δώσω στοιχεία για τον Γιώργο που είχε πάρει το 1954 συνέντευξη από τον Πρέσβη Γιώργο Σεφέρη που υπηρετούσε στη Βηρυτό. Έτσι αρκετά τακτικά τα λέγαμε από το τηλέφωνο, ήξερε ότι αγαπούσα την Κύπρο και τους αδελφούς μας Κυπρίους, και μάθαινα νέα για την νήσο. 
Μου έστειλε και έχω μπροστά μου τώρα, τα βιβλία του "Γραμμή Λευκωσία - Αθήνα", σελ. 312, Αθήνα 2007 και την διδακτορική του διατριβή "Σεφέρης και Κύπρος" σελ. 535, Β' έκδοση Λευκωσία 2005. Παράλληλα μου έστελνε κατά καιρούς και τα "Μικροφιλολογικά" που εξέδιδε με μελέτες του πάνω σε λογοτεχνικά θέματα.
 Αντίο φίλε Σάββα, έστω και καθυστερημένα....
Πάνος Αϊβαλής

~~~~~~~~~

Έφυγε 05.04.2016 από τη ζωή ο συγγραφέας Σάββας Παύλου


Απεβίωσε σήμερα 5 Απριλίου 2016 σε ηλικία 65 ετών ο εκπαιδευτικός, μελετητής και συγγραφέας Σάββας Παύλου, ύστερα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο.

Γεννήθηκε το 1951 στη Λευκωσία. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ήταν διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κύπρου (τίτλος της διατριβής του: "Σεφέρης και Κύπρος").
Εργαζόταν ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση της Κύπρου.
Τον Σεπτέμβριο του 2000 ορίστηκε επιθεωρητής φιλολογικών μαθημάτων και τον Σεπτέμβριο του 2004 πρώτος λειτουργός εκπαίδευσης, ενώ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους μελετητές του έργου του Γιώργου Σεφέρη.
Εκτός από την διατριβή του, η οποία εκδόθηκε το 2005 και μεταξύ πολλών άλλων, ο Σάββας Παύλου υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στα ντοκιμαντέρ του Ανδρέα Πάντζη για τον Σεφέρη με τίτλο «Φωτογραφική μηχανή σωστά κανονισμένη» (2004) και «Ο Σεφέρης στη χώρα της έκλειψης» (2007).
Ήταν συνεκδότης του περιοδικού "Μικροφιλολογικά". Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες της Ελλάδας ('Νέα Εστία", "Αντί", "Άρδην", "Καθημερινή" κ.ά.) και της Κύπρου ("Ακτή", "Σημερινή", "Πολίτης", "Τα Νέα" κ.ά.).
Διατηρούσε το blog  savvaspavlou.wordpress.com
Συνέγραψε τα βιβλία:
Φώναξε τα παιδιά (2015), Γραμμή Τόκυο-Μυκήνες (2014), Τα ομηρογηθή (2012), Αύριο κλάδεμα... (2009), Γραμμή Λευκωσία - Αθήνα, Κουκκίδα (2007), Η πρώτη κίνηση (2004), Το επί πλέον (1999).
Παράλληλα, επιμελήθηκε πλήθος εκδόσεων, ενώ συμμετείχε στα συλλογικά έργα Πρακτικά Α΄ Πανελληνίου Συνεδρίου για τον Γιάννη Σκαρίμπα (εισήγηση- 2007), Παράδοση και εκσυγχρονισμός στην Ελλάδα του 21ου αιώνα (2006), Για τον Βαλτινό (2003). 
Η ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού: 
Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, σε ανακοίνωση του, εκφράζει βαθύτατη θλίψη για τον αδόκητο θάνατο του εκπαιδευτικού, ποιητή, ερευνητή και δοκιμιογράφου Σάββα Παύλου.
Οπως αναφέρεται, ο Σάββας Παύλου υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές φωνές στα πνευματικά δρώμενα του τόπου. Ακούραστος πνευματικός εργάτης, με την προσφορά του στη λογοτεχνία και τη δημοσιογραφία, συνέβαλε αποφασιστικά στην αναβάθμιση του πνευματικού τοπίου της Κύπρου, προάγοντας την κυπρολογική έρευνα.
Υπηρέτησε σε διάφορες βαθμίδες της Εκπαίδευσης, εργαζόμενος ως φιλόλογος, επιθεωρητής και στη συνέχεια Α΄ Λειτουργός Εκπαίδευσης. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου με θέμα: Σεφέρης και Κύπρος.
Έχει γράψει πλήθος έργων, μεταξύ των οποίων: Το επί πλέον (Εκδόσεις Ύψιλον, 1999), Σεφέρης και Κύπρος (έκδοση των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, 2000), Η πρώτη κίνηση (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2004), Γραμμή Λευκωσία-Αθήνα (Εκδόσεις Κουκκίδα, 2007), Αύριο κλάδεμα… (Εκδόσεις Κουκκίδα, 2009), Τα ομηρογηθή (Εκδόσεις Κουκκίδα, 2012), Εκεί, στις ομπρέλες…:Αλεξίβροχα και αλεξίκακα κείμενα για την Κύπρο (Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2012, κατηγορία δοκίμιο/μελέτη), Γραμμή Τόκυο-Μυκήνες (Εκδόσεις Κουκκίδα, 2014) Φώναξε τα παιδιά (Εκδόσεις Κουκκίδα, 2015).
Ο Σάββας Παύλου αποτελούσε πρότυπο πνευματικού ανθρώπου, του οποίου οι ιδέες και οι πράξεις βρίσκονταν σε πλήρη αρμονία. Η απώλειά του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον τομέα των νεοελληνικών γραμμάτων της Κύπρου.
Στην κηδεία του, η οποία θα γίνει αύριο Τετάρτη στις 3.30 μμ από τον Ιερό Ναό της Παναγίας (Μικρή) στην Κοκκινοτριμιθιά, αντιπροσωπία του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού θα παραστεί και θα καταθέσει στεφάνι εκ μέρους του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού Κώστα Καδή.


___________

Δευτέρα 14 Μαΐου 2018

Πώς πέθανε ο μυθικός Οδυσσέας;

ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ


Όλοι γνωρίζουμε τις περιπέτειες του πολυμήχανου Οδυσσέα, του βασιλιά της Ιθάκης, ο οποίος αφού πολέμησε δέκα χρόνια στην Τροία ξεκίνησε ένα μακρύ ταξίδι επιστροφής στο νησί του, που διήρκεσε άλλα δέκα χρόνια. Επιστρέφοντας σκότωσε τους μνηστήρες της γυναίκας του, της Πηνελόπης, που επιβουλεύονταν την περιουσία του και επανήλθε στο θρόνο του.


Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, όπως θα τελείωνε ένα παραμύθι! Ή μήπως όχι; Πώς άραγε πέθανε ο μυθικός Οδυσσέας, ποιο ήταν το τέλος του;
Στη ραψωδία λ της Οδύσσειας, ο Οδυσσέας κατεβαίνει στον Άδη και μιλά με το μάντη Τειρεσία ο οποίος μεταξύ άλλων προβλέπει το τέλος του. Αφού τον συμβουλεύει να εξευμενίσει τον Ποσειδώνα προβλέπει πως το τέλος του θα έρθει σε βαθιά γεράματα μακριά, έξω από τη θάλασσα, «εξ αλός». (σ.σ. στα ομηρικά χρόνια η μετέπειτα πρόθεση εκ χρησιμοποιούνταν ως επίρρημα με την έννοια του εκτός).
Επιπλέον, πηγές από το διαδίκτυο (που δεν μπορέσαμε να διασταυρώσουμε) αναφέρουν ότι κάποια στιγμή ο Οδυσσέας είδε ένα όνειρο και η εξήγηση που του δόθηκε ήταν ότι θα σκοτωθεί από το γιό του. Με αυτή την αφορμή ο βασιλιάς της Ιθάκη απομάκρυνε το γιο του Τηλέμαχο για κάποιο διάστημα αν και στη συνέχεια αναίρεσε την απόφασή του.
Πράγματι η ιστορία επιβεβαιώθηκε. Όταν κάποια στιγμή ξένος στρατός αποβιβάστηκε στην Ιθάκη ο Οδυσσέας έσπευσε για την απόκρουση των εισβολέων με το στρατό του. Ο επικεφαλής των ξένων εξαπέλυσε ένα δόρυ σκοτώνοντας των Οδυσσέα. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Τηλέγονος, γιος το Οδυσσέα με την Κίρκη, του οποίου ο βασιλιάς της Ιθάκης αγνοούσε την ύπαρξη. Ο Τηλέγονος είχε ταξιδέψει αναζητώντας τον πατέρα του και σκότωσε τον Οδυσσέα χωρίς να γνωρίζει ποιος είναι. Το δόρυ έφερε κεφαλή από ουρά σαλαχιού. Έτσι επιβεβαιώθηκε ο μάντης Τειρεσίας.
Στη συνέχεια ο Τηλέγονος μαζί με τον Τηλέμαχο θρήνησαν το νεκρό Οδυσσέα και μετέφεραν το άψυχο κορμί του στο νησί της Κίρκης μαζί με την Πηνελόπη.
Η ιστορία τελειώνει με δύο παράξενους γάμους. Η Πηνελόπη παντρεύτηκε τον Τηλέγονο και οΤηλέμαχος την Κίρκη!
Ας δούμε αναλυτικά το κομμάτι της Οδύσσειας που αναφέρεται στο τέλος του Οδυσσέα:
«Μα εσύ θα γδικιωθείς διαγέρνοντας τις αδικίες τους όλες.
Κι ως τους μνηστήρες στο παλάτι σου με κοφτερό σκοτώσεις
χαλκό, με δόλο ξεπλανώντας τους για κι ανοιχτά, το δρόμο
πάρε μετά, κουπί καλάρμοστο στο χέρι σου κρατώντας,
σε ανθρώπους ως να φτάσεις, θάλασσα που δεν κατέχουν τι είναι,
κι ουδέ ποτέ με αλάτι αρτίζουνε τα φαγητά που τρώνε,
κι ουδέ καράβια αλικομάγουλα ποτέ αγνάντεψαν, μήτε
κουπιά καλάρμοστα, που ως φτερούγες δρομίζουν τα καράβια.
Σου λέω και το σημάδι ξάστερα και θα το δεις κι ατός σου:
Σα σε ανταμώσει εκεί στη στράτα σου κανένας πεζολάτης
και λιχνιστήρι πει στον ώμο σου πως κουβαλάς τον ώριο,
στο χώμα τότε το καλάρμοστο να μπήξεις λέω κουπί σου,
κι αφού θυσίες προσφέρεις πάγκαλες στο ρήγα Ποσειδώνα,
κριάρι και κάπρι λατάρικο και ταύρο σφάζοντας του,
γύρισε πίσω στην πατρίδα σου, και πρόσφερε θυσίες
μεγάλες στους θεούς, που αθάνατοι τα ουράνια πλάτη ορίζουν,
σε όλους γραμμή. Κι ακόμα ο θάνατος γλυκός, γαλήνιος θα ‘ρθει
να σε ‘βρει αλάργα από τη θάλασσα, τα μάτια να σου κλείσει
μες σε βαθιά καλά γεράματα᾿ κι ολόγυρα οι λαοί σου
θα ζουν χαιράμενοι. Τον άκουσες τον άψευτό μου λόγο!»

_______
http://perierga.gr
http://www.perfectreader.net/

Ειδήσεις