Το νέο βιβλίο του Δημητρίου Ι. Κολέτσου με τίτλο «Λαογραφική ύλη» με υπότιτλο Α’ Ντοπιολαλιές

Κυκλοφόρησε πρόσφατα το πέμπτο βιβλίο του συγγραφέα, λαογράφου Δημητρίου Ι. Κολέτσου με τίτλο «Λαογραφική ύλη» με υπότιτλο  Α’ Ντοπιολαλιές, σελ. 208, από τις εκδόσεις Δεδεμάδη.

Στο εισαγωγικό σημείωμα μεταξύ άλλων σημειώνει ο λαογράφος Δημ. Κολέτσος: «Η ελληνική γλώσσα, με τον λεκτικό της πλούτο, έχει δανείσει, σε άλ­λες, πολλές από τις δικές της λέξεις και ρίζες (κατά το βιβλίο Γκίνες η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις, από τις οποίες οι 41.615 είναι α­πό την Ελληνική γλώσσα) αλλά και έχει δανειστεί, σε μικρότερο βαθ­μό, από ξένες, όπως φαίνεται σε αρκετές («εν παρενθέσει») λέξεις του αλφαβητικού ευρετηρίου που ακολουθεί στο παρόν πόνημα. 

Πέραν της κύριας γλώσσας μας με την συντακτική της δομή και τους γραμ­ματικούς κανόνες, που έχει διαφοροποιηθεί («προϊόντος του χρόνου») από την αρχαία, στην σημερινή της μορφή, παρατηρούμε στις αγροτι­κές, κυρίως, περιοχές γλωσσικά ιδιώματα [ντοπιολαλιές], τα οποία διαμορφώθηκαν από τις τοπικές ανάγκες και τις επιθυμίες των κατοί­κων τους να εκφράσουν πιο εύστοχα, αυθόρμητα και με συντομία με­στά νοήματα και συναισθήματα γινόμενοι έτσι (ενίοτε) θα μπορούσα­με να πούμε και λεξιπλάστες. 

Σήμερα βέβαια οι ντοπιολαλιές αυτές κατόρθωσαν να επιβιώσουν (μέσα στο σύγχρονο λεξιλόγιο) και ριζω­μένες στο μυαλό των μεγάλων ηλικιών εκφέρονται μόνο όταν το κα­λούν οι περιστάσεις ή η χρησιμότητα

Αυτά τα γλωσσικά ιδιώματα προσπάθησα, να συλλέξω στο εγχεί­ρημα αυτό κυρίως από το δικό μου χωριό, τον Αυλώνα και την γύρω τριφυλιακή περιοχή, χωρίς να αποκλείεται και η υπόλοιπη Πελοπόν­νησος, για να βοηθήσω τους νεότερους, που θα τις διαβάσουν ή θα τις ακούσουν ίσως, να καταλάβουν της έννοια τους.

Θεωρώ απαραίτητο να σημειώσω στο σημείο αυτό τα εξής: 1) Θα υπάρχουν σίγουρα και αρκετές άλλες ντοπιολαλιές, τις οποίες δεν μπό­ρεσα να συλλέξω σ' αυτή μου την προσπάθεια. 2) Πολλές από τις ντοπιολαλιές, που περιέχονται σ' αυτό το βιβλίο, είναι κατάλοιπα της Τουρκοκρατίας και πολύ λίγες από το πέρασμα, προ αυτής, σλαβικών φύλων (κυρίως σε τοπωνύμια). 3) Αρκετές από τις λέξεις του παρό­ντος περιέχονται στα ελληνικά λεξικά (Δ. Δημητράκου, Γ. Μπαμπινιώ­τη, κ.ά.) και δεν είναι καθαρά ντοπιολαλιές, αλλά σχετίζονται μ' αυτές. Άλλες, επίσης, από τις ντοπιολαλιές που βρίσκουμε στα εν λόγω λεξι­κά δεν γίνεται ευρεία χρήση τους, παρά μόνον -ίσως- στα χωριά ή -περισσότερο- στις ορεινές περιοχές της χώρας».

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο Δημήτριος Ι. Κολέτσος γεννήθηκε στον Αυλώνα της Τριφυλίας (Ν. Μεσσηνίας). Σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ. Προσελήφθη στη ΔΕΗ και εξελίχθηκε σε ανώτερο στέλεχος. Μετά τη συνταξιοδότησή του συνεργάστηκε με την Interamerican ως ασφαλιστικός και επενδυτικός σύμβουλος. Ασχολείται με λαογραφικά και ιστορικά θέματα του χωριού του αλλά και γενικότερα. Είναι συνεργάτης του περιοδικού "Τριφυλιακή Εστία" και τοπικών εφημερίδων, όπως η "Ελευθερία" Καλαμάτας, η "Παμμεσσηνιακή", τα "Μεσσηνιακά Νέα", η "Πανολυμπιακή", οι "Σιδηροκαστρίτικοι Αντίλαλοι", η "Βανάδα", η "Κεφαλόβρυση". Το πρώτο συγγραφικό του πόνημα εκδόθηκε το 1997 και αναφέρεται στο χωριό του με τίτλο: "Η Αυλώνα και τα τοπωνύμιά της". Το επόμενα βιβλία τους είναι: «Ποικίλματα» εκδ. Δεδεμάδης, Αθήνα 2012, «Ο θησαυρός των παροιμιών», εκδ. Δεδεμάδης, Αθήνα 2009, «Της βρύσης ο ανήφορος», εκδ. Δεδεμάδης, Αθήνα 2006.

Το βιβλίο διατίθεται από τον συγγραφέα κον Δημήτριο Κολέτσο στο τηλέφωνο 210 6120719 και από τις εκδόσεις Δεδεμάδη Χαρ. Τρικούπη 42, τηλ. 210 3633620.